. De Nederlandse wijnliefhebber, wie is dat eigenlijk? Dat werd onthuld dankzij een vorig jaar gehouden onderzoek, uitgevoerd door Adfontes Marketing in opdracht van het Productschap Wijn. Daaraan namen zo’n 1250 wijngenieters deel, die een met zorg opgestelde vragenlijst digitaal beantwoordden. Parallel daarmee volgde het marktonderzoekbureau AC Nielsen het landelijke aankooppatroon in supermarkten. Uit alle gegevens samen ontstond een beeld van wie wijn koopt en drinkt, en welke soorten.De meest saillante resultaten staan gestrooid door dit hele maandmagazine. Om te beginnen: onder wijndrinkers is het opleidingsniveau zeer hoog. Zeker tweederde van hen heeft een Hbo-opleiding of hoger genoten.

 

. Hollandse winterkou verdrijven met Spaanse zonnewarmte, dat kun je met Toro. Al eeuwenlang wordt deze rode wijn geprezen om zijn kracht en zijn verwarmde werking. Zozeer zelfs dat Toro vroeger als een soort medicijn aan vermoeide pelgrims werd verstrekt. De naam Toro verwijst niet naar de ongetemde kracht van een Spaanse stier, maar naar een provincieplaats zo’n 250 kilometer benoorden Madrid, niet ver van de stad Zamora. Onder Toro, dat met zijn kapittelkerk en ooievaarsnesten troont op een hoge heuvel boven het dal van de Duero, ligt een netwerk van gangen en kelders waar vroeger de wijn werd opgeslagen. Want van de zestiende tot en met de achttiende eeuw was Toro een belangrijk wijncentrum. Zowel kleine boeren als de plaatselijke kloosters maakten er veel wijn, en volgens de overlevering zou Columbus de wijn van Toro niet alleen hebben geprezen, maar zelfs besteld – misschien zelfs voor zijn eerste ontdekkingsreis. Zijn zeilschip Pinta (replica op de foto), waarvan op 12 oktober 1492 als eerste land werd gezien, zou ook die naam hebben gekregen van de in Toro geboren Diego de Deza.Kijkend naar het heden, dan zien we een welvarend, succesvol wijngebied dat in de afgelopen tien  jaar flink heeft gewonnen aan én oppervlak én reputatie. Dat oppervlak groeide met tientallen procenten naar momenteel 5500 hectare en die reputatie steeg dankzij een voortdurend toegenomen wijnkwaliteit. Bovendien streken gerenommeerde producenten uit andere streken in Toro neer, als Torres en de eigenaren van het legendarische topdomein Vega Sicilia. Het landschap waar de druiven groeien, bijna altijd laag bij de grond, is niet echt fotogeniek. Tenzij je houdt van desolate plateaus met veel keien. Ook het in de Toro-streek heersende klimaat geeft weinig aanleiding tot enthousiasme, want in de winter is het er snerpend koud en in de zomer snoeiheet. Maar de druivenstok voelt zich er goed bij – temeer daar hij zich eeuwenlang aan Toro’s natuurlijk omstandigheden heeft aangepast. De soort in kwestie is voornamelijk tinta de toro, een regionale variant van de uit Rioja afkomstige tempranillo. In vergelijking met tempranillo heeft tinta de toro dikkere schillen en ook meer suiker, wat weer resulteert in wijnen met meer kleur, meer extract en meer alcohol. Vroeger lieten de boeren per traditie hun druiven lang aan de stokken hangen. Dat resulteerde in zo veel suiker, en dus in zo veel wijnalcohol, dat beestachtig sterke wijnen ontstonden. Wijnen met natuurlijke alcoholgehaltes van 15 procent of zelfs meer. Vandaar dat men ter plekke als zegswijze had:’Het drinken van Toro lijkt op verslinden’. Om dat wijngeweld te beteugelen heeft de regionale Raad van Toezicht, de Consejo Regulador, er met succes voor gepleit om vroeger te beginnen met de druivenpluk. Dus niet vanaf 10 oktober, wat gebruikelijk was, maar daarvoor. Onder aanvoering van enkele progressieve bedrijven is men Toro’s wijnen ook beter gaan vergisten, bij niet te hoge temperatuur, zodat de fruitaroma’s van de druiven niet wegbrandden, maar bewaard bleven voor de wijn. Alle factoren samen maken dat de rode Toro’s nu beter smaken van ooit tevoren. Ze hebben meer fruit, meer vitaliteit en iets minder alcohol – maar genereus en gespierd zijn ze nog altijd. En daarmee, voor vijf en tien euro, trefzekere verdrijvers van treurnis en winterkou. Een verwarmend voorbeeld is de coöperatiewijn Cermeño 2008, een Toro die kracht, kruiden en fruit heerlijk combineert – en toch maar €5,50 kost. Voor verkoopadressen zie www.genereux.nl of de banner.

.  Hoe vaak wijn genoten wordt? Meer dan 90 procent van de ondervraagde Nederlanders drinkt minimaal een keer per week wijn. Dit percentage ligt voor mannen aanzienlijk hoger dan voor vrouwen. De helft van de respondenten geeft zelfs aan dagelijks wijn te drinken. Overigens koopt inmiddels zo’n driekwart van alle Nederlandse huishoudens wel eens wijn. En elke keer dat die aankoop plaatsvindt, betreft dat gemiddeld bijna drie flessen.

. Aan zijn kleine, ietwat gedrongen postuur is niet te zien dat Alejandro Fernández een van Spanje’s meest gevierde wijnmakers is, terwijl zich hij ook bescheiden gedraagt en weinig praat, uitsluitend Spaans. Maar zijn blik is vastberaden en zijn gebaren wijzen op wilskracht. Regelmatig moet hij op tournee om importeurs en hun afnemers te bezoeken, maar hij voelt zich het meest thuis in Pesquera, een stil gehucht van zo’n achthonderd zielen op de noordoever van de Duero. Want daar liggen zijn wortels – en zijn belangrijkste wijngaard. Van die akker, momenteel 200 hectare bestrijkend, maakte Alejandro in 1972 zijn eerste wijn, simpelweg Tinto Pesquera genoemd. De druiven ervoor, uitsluitend de regionale variant van tempranillo, werden op de ‘Romeinse’ manier verwerkt. Ontsteling van de vruchtjes vond dus niet plaats en het gehele gistingsproces duurde maar liefst een maand. Deze werkwijze gaf de Tinta Pesquera veel kleur, veel extract en veel tannine, maar nog geen grote reputatie. Die kwam pas met de oogst 1982, want toen werden de druiven voor het eerst wèl van hun steeltjes en pitten ontdaan, terwijl de gistingsduur beperkt bleef tot twee à drie weken. Vooral Amerikaanse critici prezen zowel de Tinto Pesquera 1982 als de 1983 de hemel in en vergeleken ze met grote Pomerols. Wijngoeroe Robert Parker schreef:’Je moet Pesquera-wijnen proeven om ze te geloven.’ Toevallig was 1982 ook het jaar waarin Alejandro’s wijngebied zijn eigen herkomstbenaming kreeg, Ribera del Duero. De hoge kwaliteit van Tinto Pesquera is niet alleen te danken aan natuurlijke factoren, maar ook aan zijn opvoeding. Zo verblijft de wijn minstens anderhalf jaar in vaten van verschillende kuipers en verschillende soorten eikenhout. Een deel van de fusten is nieuw en oudere reinigt Alejandro zo krachtig dat ze weer bijna als nieuw worden. Het daarvoor gebruikte stoomapparaat ontwikkelde hij zelf. Filteren blijft achterwege. Alle zorg resulteert in een riante Ribera del Duero, als de Tinto Pesquera 2007 Crianza.Deze biedt een donkere kleur en een redelijk rijpe maar tegelijk nog energieke smaak waarin bessig fruit, zwarte bramen, zwarte kersen, vanille, rokerig hout en kruiden harmonisch met elkaar verkeren. Alejandro zelf drinkt zijn Pesquera Crianza graag bij gegrilde lamskoteletten, maar ook bij biefstuk van hert, ree of rund is deze wijn als begeleider een hele beste. Een fles kost €21,50 bij de wijnkoperijen De Gouden Ton, adressen via www.goudenton.nl of de banner.

. Welke wijnkleur favoriet is? De favoriete kleur wijn bij zowel vrouwelijke als mannelijke wijnliefhebbers is rood. En twee derde van hen verkiest een krachtige rode wijn boven een fruitige rode wijn. Onder vrouwen ligt het aandeel wit, mousserend en rosé wijn in hun totale consumptie in vergelijking met mannen hoger. Namelijk 60 procent van de rosés en ruim 65 procent van de mousserende wijnen worden door vrouwen geconsumeerd. Met voorop jonge vrouwen in de leeftijdscategorie 18-34 jaar. Halfzoete rosé is in deze leeftijdscategorie favoriet, de rest van de vrouwen en mannen verkiest droge rosé. Overigens neemt in supermarkten de aankoop van met name Prosecco nog steeds sterk toe.

. Frankrijk kent de omschrijving Crémant voor vol mousserende wijnen afkomstig uit streken buiten de Champagne. Spanje bijvoorbeeld heeft Cava, Duitsland Sekt en Zuid-Afrika Cap Classique. Maar hoe zou een Nederlandse bubbelwijn moeten heten? Tijdschrift Perswijn vroeg de lezers: bedenk een originele, generieke naam voor in ons land geproduceerde mousserende wijnen. Daarop kwam een overweldigend aantal reacties binnen. Zowel per e-mail als per post werd een hoop goede suggesties ontvangen (en minstens zo veel ongeschikte). De winnaar is geworden Sprankel. Deze naam werd door maar liefst zes mensen ingezonden. Met als argumenten o.a. de volgende. “Sprankel is een korte en simpele afleiding van het werkwoord sprankelen”. “Het woord heeft slechts acht letters”. “De naam is origineel en blijft goed in je hoofd hangen”.“Sprankel klinkt aantrekkelijk.” Vijf van de zes inzenders krijgen als beloning flessen Sprankel, ter beschikking gesteld door VitiConsult, kenniscentrum voor wijnbouw en vinificatie in Nederland. De zesde inzender was schrijver dezes. Maar aangezien ik tevens als jurylid fungeerde, samen met Ronald de Groot (uitgever en hoofdredacteur Perswijn) en René van Druenen (VitiConsult), ging deze sprankelende beloning aan mij voorbij.

. In juni vorig jaar ben ik op deze website ten strijde getrokken tegen de onrechtvaardige bubbeltaks die alle liefhebbers van mousserende wijn moeten betalen. De accijns daarop ligt namelijk ruim drie(!) keer zo hoog als op wijn zónder belletjes. Namelijk op  ruim €240 per hectoliter versus zo’n €70.Wat betekent dat jaarlijks een kleine drie miljoen euro aan deze strafaccijns moeten worden betaald. Minstens, want het eigenlijk bedrag ligt nog veel hoger. Denk alleen al aan de horeca, waar inkooprijzen meestal met drie of vier worden vermenigvuldigd, en dus de hogere accijns ook. Het initiatief heeft geresulteerd in niet alleen alle mogelijke positieve reacties, maar ook in concrete acties. Zo schreef Jos Zonneveld, student aan de Universiteit van Amsterdam, een essay over de accijnsverschillen tussen wijnen met en zonder belletjes. Met als een van de conclusies dat er geen rechtsgrond voor bestaat.Bovendien creëerde Derrick Neleman van By the Grape een officiële bubbelpetitie die inmiddels door enkele duizenden mensen digitaal werd ondertekend. Onlangs werd deze petitie gesignaleerd door het tv-programma VARA Ombudsman, dat er een item over filmde voor begin januari. De bedoeling is om deze bubbelpetitie op de rol te krijgen in de Tweede Kamer.  Want het is de regering die moet beslissen over het doen verdwijnen van deze onrechtvaardige accijns. Heb je de petitie zelf nog niet ondertekend? Doe het dat alsnog, via www.bubbels.petities.nl. Immers, wie zwijgt, stemt toe.

 

 

. Het druivenras speelt aankoop van wijn speelt het een grote rol. Meer dan 80 procent  van de mannen let op het druivenras bij de aankoop van wijn. Bij vrouwen geldt dit voor 60 procent. Welke druiven het populairst zijn? Heel verrassend: bij frequente wijndrinkers is In populariteit is syrah (shiraz) de cabernet sauvignon voorbij gestreefd. Voorts wordt pinot noir vaker genoemd dan merlot. En bij de witte soorten is sauvignon blanc inmiddels net zo geliefd als chardonnay.

. Wetenschappelijke experimenten hebben aangetoond dat de groei van planten gestimuleerd kan worden door ze bloot te stellen aan bepaalde geluiden, met name muziek. Waarbij, zo schrijft Dorothy Retallack in The sound of music and plants, de beste resultaten verkregen worden met klassieke klanken.Wat weer verklaart waarom in de Zuid-Afrikaanse wijngaard van De Morgenzon permanent stukken worden gespeeld van o.a. Albinoni, Bach, Händel, Haydn en Telemann. ‘Wij zijn ervan overtuigd dat de kracht van muziek het rijpingsproces van onze druiven positief beïnvloedt’, stelt eigenaresse Wendy Appelbaum, de zeer actieve zakenvrouw die samen met haar eveneens succesvolle echtgenoot Hylton het domein in 2003 verwierf.  Hoewel de historie van De Morgenzon – zo hoog gelegen boven Stellenbosch dat het elke ochtendde eerste zonnestralen ontvangt – meer dan drie eeuwen teruggaat, zijn het de huidige eigenaren die het gestalte hebben gegeven. Zo werd intensief terrein- en grondonderzoek verricht, mede via satellieten en door honderden gaten te boren, alvorens te bepalen welke druivenrassen op welke onderstokken op welke manier en op welke percelen zouden worden geplant. De aldus gecreëerde wijngaard beslaat 55 hectare, ruim de helft van de bezitting in totaal.Ondanks het feit dat de wijnen afkomstig zijn van per definitie jonge planten hebben ze toch al veel niveau. In het prachtige proeflokaal kun je niet alleen kennismaken met een rode wijn die toepasselijk Concerto werd gedoopt, maar ook met een superieure Shiraz – tegenwoordig beschouwd als Zuid-Afrika’s stijgende ster. Deze DMZ Shiraz 2008 werd bijna een jaar gelagerd in voornamelijk Franse vaten, waarvan 30 procent nieuwe, en heeft behalve zijn massieve kleur een behoorlijk energieke, stevige smaak waarin kruidige, donkere aroma’s harmonisch worden aangevuld door zwart vruchten, besfruit en toastachtig hout. Prijs €10,95. De zon van Stellenbosch zit in deze formidabele wild- en winterwijn fraai gevangen. Verkoopadressen op www.genereux.nl of via de banner.

. Waar in ons land de wijn gekocht wordt? Onder de regelmatige wijndrinkers blijkt bijna de helft van de vrouwen in de leeftijd van 18-24 jaar hun wijn meestal koopt in de supermarkt. Dit geldt voor een kwart van de mannen in dezelfde leeftijdscategorie. Voor zowel mannen als vrouwen wordt in de volgende leeftijdscategorie, die van 25-34 jaar, de overstap gemaakt naar de wijnspeciaalzaak en de slijterij. De helft van alle mannen en vrouwen in die leeftijdscategorie koopt de wijn namelijk daar. De supermarkt wordt voornamelijk gekozen om wijn te kopen om zelf op te drinken of voor een informeel etentje. Slijterij en wijnspeciaalzaak scoren hoog als aankoopkanalen voor wijn als het gaat om bijzondere etentjes thuis, de feestdagen en voor wijn als cadeau.

. Sake is niet aan mij besteed, maar Japan produceert ook wat echte wijn. Die wordt nauwelijks geëxporteerd. Toch lukte het de veelzijdige, als sommelier bij herhaling bekroonde Edwin Raben om een witte Japanse wijn naar Nederland te halen. Het is de Shizen 2007, afkomstig uit een vrij vochtig, ongeveer 670 hectare bestrijkend gebied benoorden de vulkaan Fuji en gemaakt door het bedrijf Misawa. Bepaald bijzonder is dat bij de bereiding Denis Dubourdieu betrokken is geweest, een in witte wijnen gespecialiseerde professor en wijnbouwer uit Bordeaux. Het druivenras is koshu en groeit alleen in het land van de Rijzende Zon. Allemaal feiten die nieuwsgierig maken naar de wijn zelf. We zien een bleke kleur en ruiken een zekere rijpheid – die ook terugkomt in de smaak. Zou de 2009 niet veel frisser zijn geweest? De smaak is bovendien licht en slank van structuur, met ook slechts 10 procent alcohol. Fruitaroma’s zijn wel aanwezig, maar alleen heel delicaat. Een eigenlijk iets te rijpe lichtgewicht. Voor toch een heftige €19,95 per fles.Een wijn kortom, waarvan de curiositeitswaarde beduidend hoger ligt dan de intrinsieke kwaliteit. Commentaar van Denis Dubourdieu, heel eerlijk:’Het is een eenvoudige, schone, frisse, prettige wijn; dat en niet meer dan dat. Het is een grote vergissing om te denken dat je in Japan een Montrachet kunt produceren. Dit is meer een soort Vinho Verde.’ Wat niet wegneemt dat het een heel leuk, spraakmakend product kan zijn om bij sushi en sashimi te schenken. Verkoop via www.edwines.com.

. Internet als aankoopkanaal voor wijn is vooral favoriet bij mannen in leeftijd van 35-64 jaar en bij 65-plussers. Vanwege de gemaksfactor koopt die laatste groep zelfs het vaakst virtueel. Voor alle respondenten zijn de belangrijkste redenen om wijn via internet te kopen: aanbiedingen, gemak en wijnen die niet in de winkel zijn te vinden. De belangrijkste redenen om geen wijn via internet te kopen zijn omdat dit zo onpersoonlijk is, doorgaans per doos moet worden gekocht en de ongunstige bezorgtijden. Onder vrouwen is internet als wijnkanaal minder populair.

. ‘Heb je ooit Fino, Manzanilla of zelfs Amontillado geprobeerd met gepeperde Szechuan gerechten of curries uit noordelijk of zuidelijk India? Of Champagne, Riesling, Vouvray Sec, Muscadet, Frascati of Sauvignon Blanc met dim sum en tempura? Het leven is te kort om geen nieuwe wijnontdekkingen te doen.’ Aldus Ch’ng Poh Tionh van The Singapore Wine Review.

. Naast het druivenras speelt bij de keuze het land van herkomst van wijn een zeer grote rol. Driekwart van de vaak wijn drinkende mannen geeft aan hier altijd op te lette, net als de helft van de vrouwen. Het herkomstland Frankrijk blijft favoriet en wordt genoemd door ruim een kwart van de respondenten, zij het dat in de supermarkten het volume van Franse wijnen gestaag daalt. Vooral Bordeaux doet het in dat kanaal heel slecht. Sterke stijgers daarentegen zijn Nieuw-Zeeland, Chili, Californië, Australië en Zuid-Afrika (hier inmiddels wijnland nummer twee, na Frankrijk), terwijl ook witte Rueda uit Spanje steeds vaker wordt gekocht.

. Het wijnonderzoek waaruit dit maandmagazine bij herhaling citeert, werd opgezet en gepresenteerd door Kitty Koelemeijer. Die bovendien voorzitter is van de jury die jaarlijks de Wijn Marketing Award  uitreikt, een initiatief van het Productschap Wijn. Alle aanleiding dus om Kitty te vragen naar favoriete culinaire combinatie – waarbij in dit geval de wijn ontbreekt, omdat Kitty die zelf niet drinkt. Behalve haar wijnactiviteiten doet ze overigens nog veel meer. Zo is ze hoogleraar marketing en retailing aan Nyenrode Business Universiteit, directeur van het Cluster marketing & supply chain management en hoofd van de faculteit. Bovendien doet Kitty Koelemeijer onderzoek naar het winkel- en koopgedrag van consumenten, retailinnovatie en strategische besluitvorming door retailers. Ze is tevens juryvoorzitter van de Elsevier Retail Personality Prijs, voorzitter van het examencollege van het Nederlands Instituut voor Marketing en lid van de raad van advies van het Leefritme Kenniscentrum. Haar favoritie maaltijd beschrijft ze als volgt. Deze begint met een licht voorgerecht met langoustine, of eventueel coquilles. Ik houd van vis en schaaldieren. Onlangs proefde ik bij De Librije een gerecht bestaande uit langoustine met amandel, quinoa en snijboontjes. Dit smaakte hemels. Het hoofdgerecht is lamscarré met mosterdsaus. Ik eet dat vaak bij een Italiaans restaurant in Antwerpen. Mals lamsvlees met een lichte, enigszins zoete mosterdsaus. Het garnituur is altijd sterk bepalend voor mijn keuze; met name verse groente eet ik graag. Als nagerecht kies ik vanilleroomijs met frambozen, aardbeien, aalbesjes en bramen. Daarbij half geslagen slagroom en frambozencoulis. En een klein stukje chocolade erbij. Als kind at ik dat een keer samen met mijn ouders en zusje in een restaurant – en de smaak maakte zo veel indruk dat ik nu nog bijna altijd vanilleijs combineer met frambozen- of aardbeiensorbet. Bij het eten drink ik uitsluitend water, bij voorkeur bruisend met een klein schijfje limoen of citroen. Na het dessert drink ik een kopje lichte thee, bijvoorbeeld Darjeeling first flush of Sencha, met kleine macarons.

 

. Hoe het staat met de wijnkennis? Mannen die regelmatig wijn drinken achten zichzelf meer wijnkenner dan vrouwen. Waarbij mannen in de leeftijd van 35-49 jaar zichzelf de meeste wijnkennis toe dichten. Op het gebied van wijn-spijscombinaties is de betrokkenheid van alle respondenten hoog. Vrouwen zijn meer betrokken bij wijn-spijscombinaties dan bij wijn in het algemeen.

 

. Wordt wijn impulsief gekocht? Door de frequente wijngebruikers niet. Voor een derde van de respondenten geldt dat zij vooraf al weten dat zij wijn zullen gaan kopen. Meer dan 90 procent weet meestal al van te voeren welke soort/kleur wijn het wordt. Een derde weet heeft thuis al precies de juiste wijn gekozen.

. De overname van Château Tour de Monestier, een wijngoed bij Bergerac, is hem zo goed bevallen dat Philip de Haseth-Möller (zie foto) ook in het buurtgebied Bordeaux een bezitting wilde overnemen. Liefst binnen een beroemde herkomstbenaming, met name Saint-Emilion, ‘om wijn te gaan maken op een hoger plan’. In Saint-Emilion bleken de prijzen bleken echter buitensporig te zijn. Bovendien adviseerde zijn wijnconsulent, de tegenwoordig wereldberoemde Stéphane Derenoncourt, om vooral in het kleinere, minder bekende Fronsac te gaan zoeken, vanwege het uitstekende terrein aldaar (op de foto het dorp Fronsac). De Fransman sprak zelfs van een ‘geweldige potentie’. Waarbij hij vooral refereerde aan het ongeveer 300 hectare subdistrict Canon-Fronsac, dat uitgesproken rijk is aan reliëf. Het was daar dat een ooit gerenommeerde bezitting te koop stond, Château Vrai Canon Bouché. Voorzien van een 15 hectare bestrijkende wijngaard bovenop een plateau en nog eens 2 hectare voor de gebouwen en een park. Met onder dit geheel enkele tienduizenden vierkante meters groeven waaruit waarschijnlijk de kalksteen werd gehaald voor het Grand Théâtre van Bordeaux. Een gedegen bodemonderzoek leerde dat de akker – bestaande uit een bovenlaag van tien à vijftig centimeter klei en daaronder dus kalksteen – inderdaad veel potentieel bood. Maar er zouden wel zo’n tienduizend druivenstokken moeten bijgeplant om de lege plekken te vullen. ‘Een monsterwerk’ zegt De Haseth-Möller achteraf, ‘maar als de stokken eenmaal pakken en met hun wortels in de kalksteen groeien, dan krijg je in de wijn een fantastische mineraliteit, elegantie en finesse’. De eerste oogst, die van 2005, werd al meteen lovend ontvangen en raakte op de open markt van Bordeaux snel uitverkocht. Hetzelfde gold voor daarop volgende jaren. Steeds binnen een week waren alle dertigduizend (wordt op den duur dubbel zoveel) flessen verdwenen. Als we gaan proeven, vijf achtereenvolgende jaargangen, wordt duidelijk waarom. Château Vrai Canon Bouché is een echt fraaie Canon-Fronsac, energiek en verfijnd tegelijk. Met ook minstens een decennium rijpingspotentieel. Het nu plezierigst drinkbare jaar is 2007; donkerkleurig, sappig, vol vitaliteit  en vrij vlezig, een wijn ook met elegantie, zwart fruit en wat laurier – beide mede dankzij de sterk dominerende merlotdruif – en een lange afdronk. Prijs bij www.delogie.nl €21,50.  In het uitstekende etablissement Halvemaan (zie ‘Aanbevolen restaurant’) werd deze wijn geschonken bij wilde suddereend met een saus van rode wijn en kalfsjus, een poeder van vijf Chinese kruiden, steranijs en tomatenpuree, terwijl het garnituur bestond uit knolselderijpuree met taugé – en dat was een kostelijke combinatie. De 2006 wordt voor €16,95 aangeboden door o.m.  www.tonovermars.nl. ‘Ik heb persoonlijk niks met zware blockbusters’ riep Philip de Haseth-Möller nog. Ten overvloede, zijn wijnen hadden dat al duidelijk gemaakt. Voor nog meer verkoopadressen: info@kwastwijnkopers.nl.

. Wat de belangrijkste reden is om wijn te drinken? Dat zal geen verbazing wekken: bij eigenlijk iedereen is dat ‘genieten’.  Andere redenen worden echter ook genoemd. Mannen in de leeftijdsgroep van 25-34 jaar kopen ook wijn en verwerven kennis daarover om… indruk te maken op hun schoonvader.

 

Elke maand wordt voortaan afgesloten met een bijzonder etiket, afkomstig uit de  meer dan tweehonderdduizend stuks tellende verzameling van Bert Wentzel. Diens oudste label draagt het oogstjaar 1822 en komt van Schloss Johannisberg in de Rheingau. Volgens Alois Senefelder is dit bijzondere etiket een fraai voorbeeld van een steendruk.

*

Disclaimer. Alle afgebeelde foto’s op deze website zijn afkomstig van de auteur zelf of werden rechtenvrij c.q. met toestemming verkregen van wijnproducenten, wijnorganisaties, wijnhandelaren, promotiebureaus, streek- en landenorganisaties, toeristenbureaus en andere betrokkenen.