In Spanje’s derde stad wordt het goede leven volop gevierd, wat betekent dat Valencia rijk is aan restaurants. Op loopafstand van ons hotel (One Shot, Calle Colón 46, naast het oude 
centrum en schuin tegenover een metrostation met verbinding naar het vliegveld) hebben wij bij herhaling El Guiño bezocht, een met veel wit en oranje ingericht, goed verlicht zaakje waar je behalve complete menu’s alle mogelijke hartige hapjes kunt bestellen, de meeste vers bereid. En de porties zijn royaal, de prijzen laag. Heerlijk smaakten o.a. het zalmrolletje gevuld met krabsla (€2,90), de door patroon Vicente Castello persoonlijk geselecteerde, niet te zilte ansjovisfilet op brood met een milde puree van gedroogde tomaten (€3,90), de duidelijk wat tonijn bevattende Russische salade (€5,00), de oesters (€4,25 per stuk), de hemelse ham van 
zwartpootvarken (hieronder de halve portie à €9, hele €17), de perfecte foie gras mi-cuit met een marmelade
van tomaat (flinke plak voor twee personen €12) en een assortimentje Spaanse harde kazen (halve portie €7). Voeg aan dit alles nog de lekkere, verbazend goedkope wijnen toe en het zal duidelijk zijn dat in het El Guiño volop genieten is. Hoe menslievend geprijsd die wijnen zijn? Voor een glas gave Rueda, de Viña Mocén 2015, betaalden we tweeëneenhalve euro (ja, je leest het goed) en voor de uitstekende Albariño 2015 van Lagar de Cervera slechts drie euro. Hadden we zo’n eethuisje maar om de hoek, hier in Abcoude.
Veel verrukkelijks werd ook geboden door Entrevins, het wijnrestaurant van de in Toulouse geboren Guillaume Glories (foto). Halverwege 2016 verhuisde dit etablissement naar de huidige locatie in het historische stadshart. In de met zachte tinten gedecoreerde, stijlvolle eetzaal op de eerste etage hebben we heel lekker geluncht door van de spijskaart een aantal verschillende, te delen gerechten te kiezen. Zoals de vederlichte, ronde buñuelos (soort bit
terballetjes) met kabeljauw en daarop een likje aioli met honing (€6) en de zeer smakelijke salade van boerderijkip, even in zout gemarineerd, met een crème van perzik, getoaste pistachenoten en gemengde salade (€6, onder). Voor wie niet bang is voor wat vet verscheen de gestoofde varkenswang die dankzij olijfolieazijn een fris accent kreeg en dankzij vijgen tevens een zoet element (€6). Kazen zijn er uiteraard ook, drie soorten van de dag (€14). In een ondergrondse kelder, waar ontvangsten
en maaltijden kunnen plaatsvinden, boven een soort opgraving uit de Moorse periode, heeft Guillaume een grote collectie wijnen liggen, uit de hele wereld, met accent op Franse en Spaanse. Veel flessen zijn zeer redelijk geprijsd. Wij proefden o.a. de enigszins toastige en toch nog frisse witte Finca Sanglar Convencia 2013 uit de streek Valencia (€17) en de ongeveer gelijk geprijsde, aangename rode Viña La Picaraza 2013, een zowel fruit als hout biedende bobal uit het directe achterland. Een volgende keer komen we graag terug voor Birlibirloque, de druk bezochte gastrobar op de begane grond.
In een stille zijstraat van de Gran Vía vonden we Las Ventas, een keurig ingericht, klein etablissement dat sinds eind 2015 bestaat en waar met enthousiasme wordt gekookt door de jonge chef Ángel Comes. Na een amuse van een heerlijke humuscrème (gelukkig zonder knoflook) met stokbrood en een organische olijfolie arriveerde een superieure salade van toptomaten uit de vlakte rond Valencia, met een bolletje burrata (mozzarella plus room), in honing gemarineerde pepers en gekarameliseerde sesamzaadjes (€14). 
Chef Ángel zelf bracht een kommetje met de dressing, die ook wat sinaasappel bleek te bevatten. Al met al was dit een heel smakelijk begingerecht, wat tevens gold voor de fraai verrijkte tartaar van zalm (€12). Als wijn hadden we een voortreffelijke Verdejo 2015 uit 
Rueda gekozen, die van Naia, buitengewoon redelijk geprijsd (hele fles €18; winkelprijs in Nederland €12,50). De hoofdschotel werd gegrilde zeetong op een crème van krab met erop en erbij zowel doperwten als edamame (gemaakt van sojabonen), limoen, oranje bloemetjes en wat kruiden (€18). Het los geserveerde pittige groentegarnituur, dat mede bestond uit paprika en rauwe ui, bleek overbodig, zoniet enigszins storend (€18). Gezien de genereuze portionering van eigenlijk alles hadden voor een dessert absoluut géén ruimte meer.
Een leuk luncha
dres tenslotte floreert pal naast het Museo de Bellas Artes. Dus eerst genieten van de – voornamelijk klassieke – Spaanse kunst en dan, om een à twee uur, ontspannen tafelen in de rechthoekige eetzaal of op het ruime patioterras met fontein. De zaak heet Viracre. Behalve de goede tempura van inktvis (€12,30) verdient de maaltijdsalade 
Viracre een aanbeveling. Een meesterwerk is het niet, maar wel een smaakrijk geheel, dankzij ingrediënten als rucola, tonijn, ei, tomaat, maïs, twee dikke witte asperges (uit blik, typisch Spaans), pompoenpitten, wortel, rozijnen, drie soorten noten en de in Valencia bijna onvermijdelijke schijfjes sinaasappel (€9). Stokbrood en virgin extra olijfolie worden op verzoek eveneens gebracht (à €1). En per half flesje is Anna Codorníu beschikbaar, een prettige Cava (€12). Vergeet overigens niet om bij de entree van de eetzaal het mooie stadsgezicht van kunstschilder Ignacio Zuloaga te bekijken.
El Guiño, Gran Vía Marqués del Túria 12, 46005 Valencia. Tel. (00) 34 96 111 418.
Entrevins, Calle de la Paz 7, 46003 Valencia. Tel. (00) 34 963 333 523.
Las Ventas, Calle Taquígrafo Martí 20, 46005 Valencia. Tel. (00) 34 960 049 193. Viracre, Calle San Pío V 9, 46510 Valencia. Tel. (00) 34 963 696 232.
